Vorkunn

Það er svo erfitt að vera veikur! Sérstaklega þegar maður er á ströngu matar-og æfingarplani í niðurskurði fyrir mót og þarf að sinna 3 vinnum, heimili og barni (ungling). Já ég er að vorkenna mér geðveikt mikið! Mér finnst svo leiðinlegt að fá svona pest eins og ég er með núna, hellings kvef og mikil hálsbólga. Mér finnst það ekki nóg til að vera heima, því ég er jú ekki rúmliggjandi og get alveg gert allt. Það er bara svo pirrandi að vera illt í hálsinum og þurfa alltaf að vera að snýta sér! Ætla rétt að vona að þetta vari ekki lengi og verði ekkert verra en ég er núna, ég bara má alls ekki vera að því. Er loksins búin að vinna allt upp síðan ég var í New York hérna í vinnunni, komin á gott skrið í köttinu og búin að vera að taka heimilið mitt alveg rækilega í gegn síðustu kvöld (var mjög löt að þrífa í allt sumar).

Hvað ég væri til í að vera svona kúrandi heima núna :)

Annars er það nýjast að frétta að brennslan hjá mér er búin að aukast úr 40 í 50 mínútur á dag, og ég má skipta henni niður ef ég vil. Til dæmis að taka 25 mín um morguninn fyrir vinnu og 25 mín eftir lyftingaræfinguna seinni partinn. Ég var með fim og sun sem hvíldardaga, en núna á ég að taka líka 50 mínútur í brennslu þá daga. Svo ég var mætt niðrí Reebok í Urðarhvarfinu kl 06:30 í morgun og tók mínar 50 mínútur á stigavélinni (nota bene, öll mín brennsla er á stigavél, þessi rass SKAL lyftast!!!). Þó það hafi verið soldið erfitt sökum kvefsins þá hafðist það og mér leið bara betur þegar ég var búin. Núna eru 10 vikur í mót og ég er orðin ansi tæp, verð að spíta heldur betur í lófana ef þetta á að takast hjá mér. Leyfi ykkur að fylgjast með

 

xx

Rósa